تراكتور

گاهي براي تامين توان مورد نياز ماشينهاي ثابت از قبيل آسيابها، پمپ‌هاي آبياري، ژنراتورهاي برق، خرمن‌كوب‌ها و غيره از تراكتور استفاده مي‌شود.

ادواتي مثل گاوآهنها، ديسك‌هاي سنگين و غيره به شفت PTO تراكتور متصل شده و بوسيله آن كشيده مي‌شوند. :برخي از ماشينهايي كه به تراكتور وصل مي‌شوند خود داراي قسمت‌هاي متحرك داخلي هستند كه براي تامين نيروي مورد نياز آنها به تراكتور متكي مي‌باشند. مثل: كمباين‌هاي كششي، دروگرها و چاپرها

از تراكتور در بسياري از كارهاي كشاورزي مانند: شخم زدن، درو كردن، دندانه زدن، تسطيح، بذر افشاني، نرم كردن خاك، سم پاشي، بار كشي و... استفاده مي‌شود.

براي بكارگيري و استفاده نيروي ايجاد شده توسط تراكتور يك سري پيش بيني‌ها در نحوه ساخت اين وسيله انجام شده است. در پشت اين وسيله شفت PTO تعبيه شده است. اين شفت علاوه بر يدك كشيدن گاوآهن يا ديسك، مانند گاردان وظيفه انتقال حركت دوراني را نيز به عهده دارد كه در برخي از ادوات كشاورزي، مانند روتوري‌ها استفاده مي‌شود. از تراكتورها براي كارهاي ديگر نظير حمل و نقل نيز استفاده مي‌شود. حتي اگر هيچ باري هم به تراكتور متصل نباشد، حداقل اين وسيله مي‌تواند خود راننده را جابجا كند. كاربردهاي تراكتور را مي‌توان بصورت زير بر شمرد.

وسيله كشنده در قسمت انتهايي بيشتر تراكتور ها قسمتي براي كشش وسايل زراعي مانند تريلي ها وعمده وسايل ديگر كه احتياج به محور دوراني ندارند تعبيه شده است.بعضي از تراكتور ئاي مدرن در داخل و مخصوصا خارج كشور فقط جنبه ي كشنده دارند و در ان ها از هيدرليك بالا بر وptoوديگر قسمت ها استفاده نشده است و براي حمل وسيله هاي غول پيكر كشاورزي طراحي شده اند.

تراكتورهاي كشاورزي داراي انواع گوناگوني مي‌باشند. اندازه آنها از تراكتورهاي دوچرخ كوچك گرفته كه داراي ۱۰ اسب بخار قدرت مي‌باشند. تا تراكتورهاي بزرگ كمرشكن ۸ چرخ كه داراي بيش از ۵۰۰ اسب بخار قدرت مي‌باشند، تغيير مي‌كند. اين گوناگوني و تنوع زياد تراكتورها به خاطر گوناگوني و تنوع زياد كارهايي است كه به كمك اين وسيله انجام مي‌پذيرد. بر اين اساس تراكتورها را بر مبناي نحوه كاربرد طبقه‌بندي مي‌كنند.

طبقه‌بندي تراكتورها:

    تراكتورهاي همه‌كاره، معمولي
    تراكتور چرخ‌زنجيري‌
    تراكتور شاسي‌بلند‌
    تراكتور باغباني
    تراكتور چمن زني
    تراكتورهاي حمل تنه درخت از جنگل
    تراكتورهاي باركن يا بيل مكانيكي
    تراكتور دستي، تيلر
    انواع تراكتورهاي چهار چرخ محرك

اين نوع تراكتور درچندين نوع مختلف در ايران ميباشند كه ميتوان از رايجترين انها از روماني وفرگوسن و فيات وجاندير .. نام

در اكثر تراكتورهاي اوليه از گيربكس دستي استفاده مي‌شد كه ضرايب دندهٔ متفاوتي داشتند. اين گيربكس‌ها معمولاً بين سه تا شش دنده داشتند كه دنده‌هاي سبك‌تر براي سرعت‌هاي بالاتر و دنده‌هاي سنگين‌تر براي گشتاورهاي بالا و در زمين‌هاي كشاورزي استفاده مي‌شد. قدرت موتور از گيربكس مستقيم به چرخها نمي‌رسد و قبل از آن به كاهنده نهايي مي رسد، كاهنده نهايي موجب كاهش دور و افزايش گشتاور مي شود و در نتيجه قدرت كشش تراكتور بالاتر نيز مي رود.

همانطور كه اشاره شد، اجداد تراكتورها از موتور بخار براي توليد قدرت استفاده مي‌كردند، تا اوايل قرن ۲۰ ميلادي كه موتورهاي احتراق داخلي گزينهٔ بهتري نسبت به موتور بخار به نظر مي‌رسيد. از سال ۱۹۰۰ تا ۱۹۶۰ ميلادي، سوخت اكثر تراكتورها بنزين بود؛ البته در برخي از تراكتورها از نفت سفيد يا اتانول نيز استفاده مي‌شد. معمولاً در يك موتور مي‌توان از تمامي اين سوخت‌ها استفاده كرد، امّا بنزين گزينهٔ بهتري نسبت به بقيه است، مخصوصاً در زمان گرم شدن موتور. بيشتر تراكتورها داراي يك باك كمكي كوچك هستند كه سوخت موجود در اين باك كمكي زمان گرم شدن موتور مورد استفاده قرار مي‌گيرد. در اواسط دهه ۶۰ ميلادي، سوخت ديزل جايگزين همهٔ سوخت‌هايي كه در آن روزها در تراكتورها استفاده مي‌شدند، گرديد و هنوز مورد استفاده قرار مي‌گيرد.

گاز مايع (LPG) و پروپان هم از سوخت‌هايي هستند كه مورد استفاده قرار مي‌گيرند، كه البته نگهداري از تراكتورهايي كه با اين سوخت‌ها كار مي‌كنند، عمل دشواري است.

تراكتورها را مي‌توان به چهار دستهٔ كلي دو چرخ متحرك، دو چرخ متحرك مجهز به پولوس قفل كن، چهار چرخ متحرك و چرخ زنجيري تقسيم كرد.

شكل كلي تراكتورها بدين صورت است كه دو چرخ پهن و بلند بر روي محور عقب و دو چرخ كوتاه و باريك بر روي محور جلو نصب مي‌شوند و موتور در جلوي كابين راننده قرار دارد. اين ساختار از زمان شكل گيري تراكتورها تا كنون به همين صورت بوده‌است. امروزه از اتاقك‌هايي جهت تأمين راحتي و ايمني راننده استفاده مي‌شود. در مناطقي مانند درهٔ مركزي كاليفرنيا كه اكثر زمينها شني هستند، تراكتورهاي چرخ زنجيري از محبوبيت بيشتري برخوردار بوده و هستند؛ چرا كه به دليل وجود چرخ‌هاي زنجيري عمل كشش و شناوري بهتر صورت مي‌گيرد. مانوردهي به اينگونه تراكتورها توسط كلاچ صورت مي‌گيرد، بدين صورت كه در زمان چرخيدن به سمت راست، كلاچ، انتقال قدرت به چرخ زنجيري سمت راست را قطع كرده و موجب چرخيدن تراكتور مي‌شود.

تراكتورهاي چهار چرخ متحرك در دهه ۶۰ ميلادي پا به عرصه گذاشتند. اكثر تراكتورهاي چهار چرخ متحرك داراي دو چرخ بزرگ و دو چرخ كوچك هستند، امّا برخي از آنها به چهار چرخ بزرگ مجهز هستند. تراكتورهاي بزرگ معمولاً كمرشكن هستند. اين بدان معني است كه هنگام فرمان پذيري و مانور، قسمت جلويي تراكتور كه شامل موتور و چرخ‌هاي جلويي مي‌باشد، چرخيده و قسمت انتهايي كه شامل چرخ‌هاي عقب و كابين راننده مي‌باشد، ثابت باقي مي‌ماند.

امروزه تراكتورهاي شني دار (تراكتورهايي با چرخ زنجيري پلاستيكي) مجهز به سيستم انتقال قدرت هيدروليكي، محبوبيت بالايي در برخي از كشورها پيدا كرده‌اند و به هيچ وجه دور از انتظار نيست كه تا چند سال آينده جايگزين ساير تراكتورها شوند.

پيدايش ماشين‌هاي كشش (تراكتورها) به شكل امروزي در حدود ۱۵۰ سال قبل آغاز شد. نمونه‌هاي اوليه تراكتورها در واقع گاوآهن‌هايي بودند كه به موتور بخار مجهز شده بودند. بعدها نمونهٔ امروزي تراكتورها كه با موتور بخار كار مي‌كردند به وجود آمدند. اين موتور بخار براي آنكه كار كند به مقادير زيادي آب يا ذغال سنگ نياز داشت؛ بنابراين اين تراكتورهاي اوليه بسيار بزرگ بودند و نياز به مراقبت و نگهداري زيادي داشتند بطوري كه گاهي براي به حركت درآوردن و استفاده از يك تراكتور موتور بخاري به ۱۵ نفر كارگر نياز بود. اين مدلهاي اوليه تراكتور داراي چرخهاي بسيار بزرگ فلزي بودند كه مي‌توانستند وزن بسيار زياد تراكتور را تحمل نمايند. البته فلزي بودن چرخهاي تراكتور باعث كاهش سرعت ماشين مي‌شد. با اين حال اين تراكتورها تا اوايل قرن ۲۰ ميلادي متداول و مرسوم بودند.

در سال ۱۸۹۲ جان فروليخ John Froelich اولين تراكتور مجهز به موتور بنزيني را توليد كرد. موتور اين تراكتور يك موتور تك سيلندر بود كه با بنزين كار مي‌كرد و قدرت توليد شده در اين موتور توسط گيربكس ساخته شده بوسيلهٔ خود او به چرخ‌ها منتقل مي‌شد. دستاوردهاي فروليخ مورد استقبال واقع نشد و تجارت او در سال ۱۸۹۵ با افول مواجه شد.

پس از شكست فروليخ، چارلز هارت Charles W. Hart و چارلز پار Charles H. Parr موتور ۲ سيلندر بنزيني را بهبود بخشيده و تجارت خود را در چارلز سيتي پايه‌ريزي كردند. در سال ۱۹۰۳، كارخانهٔ اين دو موفق به ساخت ۱۵ دستگاه تراكتور گرديد. اين تراكتورها ۶۳۵۰ كيلوگرم وزن داشتند و موتور ۲ سيلندر اين تراكتورها در بهترين حالت ۴۸ اسب بخار قدرت توليد مي‌كرد.

در حالي كه تراكتورهاي ديزل در ابتدا چندان محبوب نبودند، اما در سال ۱۹۱۰ با كم حجم تر شدن، استفبال از اين تراكتورها بيشتر و بيشتر گرديد تا جايي كه در سال ۱۹۲۳ تراكتورهاي فوردسن ساخت شركت فورد توانستند ۷۷٪ بازار آمريكا را تسخير كنند.

تراكتور (به انگليسي: Tractor) به معني «كشنده» مي‌باشد. اين واژه اسم فاعل ساخته شده از واژه(Tratiox) به معني كشش است. اين كلمه به ماشين‌هايي اطلاق مي‌شود كه جهت كشيدن يك بار يا يك وسيله بكار مي‌روند. در واقع تراكتور وسيله‌اي است كه براي تامين قدرت مورد نياز جهت كشيدن وسايل و تجهيزات مورد استفاده قرار مي‌گيرد.

تراكتور يكي از قديمي‌ترين ماشين‌هاي مولد نيرو است كه در كارهاي كشاورزي به كار گرفته شده است. روز به روز، ساختمان اين خودرو تكميل‌تر مي‌شود. قدرت كار تمام تراكتورها با هم برابر نيست. امروزه متناسب با هر كاري، تراكتور ويژه آن ساخته شده است. تراكتور از متداول‌ترين ماشين‌هاي كشاورزي است. در تمام نقاط دنيا كم و بيش از اين خودرو استفاده مي‌شود.